Zindan Mumu

Zindan Mumu

sehere dek, ey mum, başucumdaki

bu gece Allah için uyanık ol

hüznün gölgesi gönle çöktü ansızın

bu gece acı bana hüzünlen.

umut arzum kana bulandı

hüzün okları öylece gönle saplandı

hayatın bu sarhoş denizinde

umut gemim karaya oturdu.

ah! Dostlar yetişin feryadıma

ölüm yetişecek feryadıma bu gece yoksa

korkarım canımdan da öte şu şirin, yoldan

ben ölümün tuzağına düşünce yetişir.

ey mumum! Kes ağlamayı inlemeyi

yaralı gönlüme tuz serpme artık

önümde hikayesi gönül güçsüzlüğünün

bundan fazlasını söyleme sus artık.

ey karanlık gecelerin munisi! Senden başka

benim için bir dost kalmadı artık dünyada

şu dostların hepsinden ölümle görüşmekten başka

kimseyle bir görüşme ümidim kalmadı.

yoldaşım, munisim, mumum benim

bu dünyadan hüzünlenen nerede senden başka?

bu vahşet çölünde doğur ölümü

vay bana, vay bana dost nerede?

bu zindanda, ben bu gece, mumum benim

el yıkayacağım bu hayattan

yarın kırıncaya kadar arslanlar gibi

hayatın zincirlerini milletin

1954